Dutch Patches

Een tijdje geleden kwamen er een paar foto's binnen van een kussen met wat slijtschade, met daarbij het verzoek of ik het een beetje kon opknappen. De kussens maakte ik een paar jaar eerder van overhemden van hun vader. Er waren een paar stukjes stof helemaal weg, en een aantal plekjes waren beschadigd. De bedoeling was om zoveel mogelijk van de originele stoffen te bewaren, wat best een opgave zou zijn. Eerlijk gezegd schrok ik er in eerste instantie een beetje voor terug, want het zou onmogelijk worden om het kussen in oorspronkelijke staat terug te brengen. Temeer omdat de overhemdstoffen er niet meer waren. Maar toen ik hoorde dat het kussen gewoon al die jaren heel goed gebruikt was, er veel troost bij gevonden was en overal mee naartoe was gesleept, en dat het er niet toe deed dat het er niet meer zo mooi uit zou zien als vroeger, als het maar behouden bleef, ben ik aan de slag gegaan. Eerst haalde ik het helemaal uit elkaar, om daarna de vlakjes die echt helemaal versleten waren te vervangen. De zwakke vlakjes kregen een verstevigingslaagje en die stikte ik met bijpassend garen en siersteekjes door. Daarna kreeg de hele voorkant van het kussen een tweede verstevigingslaag, en zette ik het kussen weer in elkaar. De achterkant had geen restauratie nodig gelukkig. Na drie heel voorzichtige wasbeurten, kwam het kussen beetje bij beetje weer tot leven, al mist het wel wat van de kleurenpracht van vroeger. Maar het is weer heel en schoon, en kan weer jaren mee.

Dit kussen gaat heel veel kilometers maken. Ze liet het maken voor in de vrachtwagen van haar man. Mooi, dat hij zijn echtgenote en hun zoons nu altijd een klein beetje bij zich kan hebben onderweg.