Heel veel ontzettend leuke, kleurige t-shirts met een print voorop. Van kleine maatjes tot bijna volwassen maten. Met Minions, Angry Birds, JAWS, Spiderman, Snoopy, ruitjes, veel vliegtuigen, en shirts van hun reizen door de Nationale Parken in de VS. Overal waren mooie herinneringen aan verbonden, en de vraag was om zoveel mogelijk van de shirts in de deken te verwerken. We kozen voor een iets groter vierkant, zodat de prints zo mooi mogelijk naar voren zouden komen. Het is een heerlijke deken geworden, de kleur en het plezier spatten er vanaf. Deze quilt kreeg geen effen rand, alleen een afwerkbies. De achterkantkleur werd jeansblauw. Hij kwam de deken zelf ophalen, samen met zijn moeder, maar zelf achter het stuur, met zijn rijbewijs nog vers op zak. Ook zijn zus en zijn moeder kregen een mooie quilt, maar die laat ik in een volgend blog zien. En wil je meer foto's van deze quilt zien? Die staan hier
Dit Engelse boekje met een lief verhaal over een spookje dat niet zoals zijn vriendjes is, kocht ik een paar jaar geleden en ik kon het niet laten om op deze Halloween avond het verhaaltje aan jullie te vertellen. Zijn vriendjes zijn luchtige fladderende lakens die heerlijk door de lucht kunnen wapperen en waaien, terwijl hij een zware quilt is, die maar langzaam vliegt en zijn vlugge vriendjes niet bij kan houden. Hij snapt er niks van en hij wil helemaal niet anders zijn, en dat zijn moeder vertelde dat hij een tante had die een geruit tafelkleed was, en een overgrootmoeder die een zeer elegant gordijn was, maakte ook niet dat ie zich beter voelde. Hij wenste dat hij een laken was, en niet een dikke gevoerde deken, gemaakt van allemaal kleine lapjes... Maar er was één dag in het jaar die hem altijd wel vrolijk maakte en dat was Halloween, dan ging hij met zijn vriendjes naar de vrolijke kinderen kijken die snoepjes verzamelden. Heel stilletjes hingen ze dan te kijken, zijn vriendjes in de boom, en hij gooide zichzelf dan over een waslijn, zodat hij een goed uitzicht had. Maar dit jaar was hij weer eens te langzaam, er kwam al een als heks verklede moeder aan en ze trok haar dochtertje in ballerinapakje in een bolderkar achter zich aan. Snel kon hij zich nog nét over de leuning van de veranda laten vallen, en daar waren ze al! Maar wat gebeurde er nu! De moeder pakte het spook quiltje van de leuning en nam hem mee ... o jee, hij was zo bang dat hij dacht dat zijn naadjes zouden losraken en gaan rafelen... Maar de moeder drapeerde het spookje om haar dochtertje heen omdat ze het koud begon te krijgen. Hij kon niet geloven wat hem nu weer overkwam... Zijn laken vriendjes zagen wat er gebeurde en riepen "o nee, wat doe je nou toch weer!" Het spookje dacht nog wel te kunnen ontsnappen als ze bij het volgende huis zouden stoppen voor trick-or-treat, maar de moeder liep door en door, tot ze tenslotte naar een huis liep en de deur open deed. Het arme spookje bibberde van angst. Hij werd samen met het meisje het huis binnen gedragen. Overal in huis hingen Halloween decoraties, een skelet, pompoenen, en zelfs nepspookjes die op zijn vriendjes leken. Het meisje ging gezellig op de grond zitten en deed het quilt spookje over haar knieën toen ze begon haar emmertje met snoep om te kieperen en wat te eten. Het spookje begon zich eigenlijk best op zijn gemak te voelen, misschien zou het dan toch allemaal wel goed aflopen? Toen het meisje naar bed ging vouwde de moeder het quilt spookje zachtjes op en legde hem op de bank, ze bewonderde zijn stofjes en mooie naadjes. Uiteindelijk ging ook de moeder naar bed, en toen kon het spookje snel door de openhaard via de schoorsteen naar buiten vliegen! Zijn trotse lach van oor tot oor was wel drie vierkante lapjes groot! Zijn vriendjes wachtten hem al op buiten en ze vonden hem stoer en wilden alles horen over zijn avontuur. Samen vlogen ze langzaam weer naar huis terug. Het quilt spookje was zo happy dat het leek alsof hij wel luchtiger kon vliegen dan ooit. Het avontuur dat hij had beleefd was hem alleen maar overkomen omdat hij een beetje anders was dan de rest, alleen maar omdat hij een quilt was!
Een lief verhaaltje met een mooie moraal, het is oké om anders te zijn! Het boek is in het Engels, geschreven door Riel Nason, de tekeningen zijn van Byron Eggenschwiler.
In het vorige blog zagen jullie de quilt met de koraalroze rand, gemaakt van de kleding van hun moeder. Ik maakte voor de twee zussen twee quilts, met daarin precies dezelfde kledingstukken verwerkt, alleen kozen de zussen ieder een heel andere kleur voor de rand en achterkant. De tweede quilt kreeg een mooie donkere petrol kleur. Ook dit staat er prachtig bij. Door de verschillende keuzes lijken het twee heel verschillende dekens. Zo zie je dat de kleurkeuze voor de rand heel bepalend kan zijn voor de uitstraling van de quilt. Wil je meer foto's bekijken, ook de koraalroze nog een keertje? Klik dan hier.
Ze brachten tassen vol met mooie jurken, blouses, truitjes, broeken naar Baarlo de kleding van hun moeder. Ik maakte er twee quilts van, en in elke quilt werden dezelfde kledingstukken verwerkt. De quilts zijn bestemd voor twee zussen die elk een heel eigen keuze maakten voor de kleur van de rand en de achterkant. Hierdoor zijn het ook heel verschillende quilts geworden, maar wel met dezelfde mooie herinneringen erin verwerkt. In dit blog laat ik de eerste quilt zien met een koraalroze rand. Een kleur die ook in de kledingstukken veelvuldig voorkomt. En natuurlijk zijn er nog meer foto's te bekijken, klik daarvoor hier.
Al weer 10 jaar maak ik elk jaar een fotokussen vol herinneringen en een lieve boodschap voor hun au pair die die hun gaat verlaten. Een leuke traditie. Een "Hollands" kussen, waarin ik ook kleine patchwork blokken van traditionele Hollandse stoffen verwerk. Erg leuk om te doen en via de foto's op het kussen hun kids steeds een jaartje ouder te zien worden.
Nadat ik een quilt gemaakt had voor op het logeerbed op zolder kreeg ik de vraag of de silhouetten van de katjes ook op een kussen konden. Natuurlijk kon dat. De kleuren voor het kussen kozen ze zelf uit, helemaal passend bij hun huis en smaak. Inmiddels is het kattenkussen al weer een tijdje op zijn bestemming, maar de foto's hadden jullie nog van me tegoed.
Van de kleding van twee Limburgse broertjes maakte ik twee quilts, ieder hun eigen deken vol met herinneringen aan leuke momenten. Het eerste pakje, die grappige sokjes, de eerste kerst, dat mutsje met die oortjes, dat shirtje waarop gedrukt stond dat hij grote broer ging worden, en nog talloze leuke printjes en motiefjes. De dekens kregen allebei een rand en achterkant van old green, waardoor ze een beetje op elkaar lijken, maar toch ook heel verschillend zijn, net als de broertjes zelf. Wil je nog wat meer foto's van deze warme dekens vol met herinneringen en leuke details zien? Kijk dan even hier.
Er was nog een hele doos vol met stropdassen van haar schoonvader en daarvan wilde ze graag twee kussens laten maken. Kussens met diagonale strepen die de vorm van stropdassen hebben. Om deze kussens te kunnen maken worden de stropdassen eerst helemaal uit elkaar gehaald, verstevigd en daarna in de gewenste vorm gesneden. Hierdoor hebben ze echt nog de uitstraling van stropdassen, maar op deze manier zijn de stoffen strak te verwerken, zonder de bulk van vulling en versteviging die in een stropdas altijd gebruikt worden. Dat zie je pas als je de das uit elkaar haalt. Voor de achterkant kozen we een wijnrode en een donkerblauwe stof, passend bij de stropdassen. De hele kussenhoes is gevoerd en doorgestikt en sluit aan de achterkant met knoopjes. Nog wat foto's bekijken? Die staan hier.
Zijn leven draaide om vliegen en zeilen, hun vader zocht graag het avontuur op. Hij was al enkele jaren geleden overleden en nu was de tijd gekomen om van zijn kleding een deken te laten maken voor hun moeder. De naam van zijn boot, de "Större", stond op een t-shirt, en die kreeg een prominente plaats in de deken, net als de prachtige windstopper truien, t-shirts en polo's. Voor de rand en achterkant kozen we donkerblauw. De deken is inmiddels klaar en verzonden naar België, maar moet nog even tot kerst wachten om als warm kerst kado voor hun moeder te dienen. Bijna 120 stukjes stof, samen in een deken die voor veel goede herinneringen gaat zorgen. Herinneringen aan deze echtgenoot en vader, die een echt kerstmens was. Wil je nog wat meer foto's bekijken, dan kijk je nog even hier.
De kleertjes zelf komen brengen dat lukte niet, maar ze stuurde me een stapeltje foto's mee van haar kindje en van haar familie, zodat ik hen toch een beetje kon leren kennen. Zo lief was dat! En op die foto's zag ik natuurlijk al een heleboel van de kleertjes langskomen die ik zou gaan verwerken in de deken. Lieve motiefjes en kleurtjes vormden samen een vrolijk patchwork. Voor de rand kozen we een kleur die het geheel prachtig completeerde, mosterdgeel, een nieuwe kleur, die ik zelf ook prachtig vindt. En wil je nog wat meer foto's en details bekijken van deze lieve en vrolijke quilt, dan klik je hier.
