Een hele stapel tijdschriften nam mijn broer mee vanuit Amerika. Heerlijk bladeren, lezen en ideeën opdoen. Best fijn dat het herfst seizoen aangebroken is, kaarsjes aan, dekentje erbij, pot thee, wat lekkers, en lezen.... genieten!
Wie had het al geraden? Om deze quilt te maken kreeg ik een hele stapel met concert-shirts van, jawel, Lady Gaga. Heerlijk om weer eens een shirt quilt te maken. De muziek van Lady Gaga kan ik ook zeker wel waarderen, en dan "A Star is born" natuurlijk, heerlijke muziekfilm. Met plezier heb ik aan deze quilt gewerkt, heel leuk om een een stapel shirts die in een donker hoekje van een kast lagen te verstoffen weer een hoofdrol in the spotlight te geven. Rah rah Roma Gaga... Nog wat meer foto's? Dan kijk je hier en dan zie je ook meteen hoe tof die banner aan de achterkant van de quilt verwerkt is.
Mijn oma woonde bij ons gezin in, zoals dat vroeger wel vaker gebeurde. In de woonkamer stond haar eigen fauteuil, de Präös, waar ze een groot deel van de dag in zat te handwerken, televisie te kijken of te slapen. Aan de leuning hing haar handwerktas, met daarin haar werkje, en bovenuit die tas kringelde langzaam de draad van de knot garen naar de haaknaald toe. Soms werkte ze met meerdere knotten garen in verschillende kleuren en regelmatig raakten de draden dan in de knoop en die moest ik dan weer uit de knoop halen. Oma maakte pannenlappen, tafellakens, tassen voor de Welfare, maar bovenal, althans in mijn herinnering, haakte ze beddenspreien. Crèmekleurige, grote beddenspreien. Heel wat familieleden zullen nog wel in het bezig zijn van zo'n sprei. Oma is er al bijna 35 jaar niet meer, maar haar sprei was wel nog steeds bij mij in huis. Maar wel een beetje zielig in een tas in een kast weggestopt, want eigenlijk wist ik ook niet waar ik de sprei zou kunnen gebruiken. Maar sinds kort heeft ze weer een hoofdrol gekregen, en ligt ze te shinen in onze logeerkamer, naast een quilt natuurlijk. En ze heeft een make-over gehad, ze is niet meer crèmekleurig, maar indigoblauw en daardoor weer helemaal hip. Het was natuurlijk wel even spannend, zou het wel goed gaan? Zou ik de sprei niet verknoeien, en zou ze niet helemaal gevlekt uit de wasmachine komen? Maar nee, het resultaat mag er zijn, ze ziet er heel goed uit voor haar leeftijd, en het garen heeft ook zijn kwaliteit bewezen. De sprei is weer helemaal klaar om nog een generatie mee te gaan.
Elk jaar komt er een nieuwe au pair in hun gezin, en elk jaar moet er ook weer afscheid genomen worden. Al 9 keer mocht ik een herinneringskussen maken met foto's en patchwork in Hollandse stofjes als herinnering aan de mooie tijd samen in Nederland. Zo leuk dit! In de loop van de jaren zag ik op de foto's de meisjes van baby veranderen in jonge dametjes.
Hun moeder had heel veel kleding, en hield van vrolijke kleuren en motieven. In alle drie de quilts die ik voor hun maakte zitten dezelfde kledingstukken verwerkt, maar voor alle drie is het patchwork net even anders. Ook de kleur van rand en achterkant is voor alle drie anders en hierdoor heeft elke quilt een eigen uitstraling gekregen. Ze kozen voor donkergrijs, taupe en antraciet. Ik maakte ook nog een grote kussenhoes met dezelfde vierkantjes van 70x70 cm, deze kreeg een taupekleurige achterkant. In het volgende blog krijgt het kussen nog even alle aandacht. De zussen zijn heel blij met hun warme dekens vol tastbare herinneringen aan hun moeder. Wil je nog wat meer foto's zien, die vind je hier.
Naast de kleertjes van haar dochtertje waren er ook nog een paar kleertjes van haarzelf van vroeger bewaard gebleven, en ook van haar broertje die er niet meer is. En dat ene pakje, met het konijnenhoofdje moest een prominent plekje in de deken krijgen. De combinatie van deze kleertjes maakt het een hele bijzondere, grote deken, vol met verschillende herinneringen en verhalen om te vertellen. Over vroeger, uit hun eigen jeugd, en ook uit de tijd dat haar dochtertje klein was. De waardevolle kleertjes kwam ze zelf brengen vanuit Rijswijk, en uiteraard kwam ze de deken ook weer zelf ophalen. De deken kreeg een oudroze rand en achterkant om alle kleurtjes mooi bij elkaar te brengen. Wil je nog wat meer foto's bekijken, bijvoorbeeld van het konijntje? Dan klik je hier.
Het kleine meisje waarvoor ik deze deken maakte kwam zelf met haar moeder de kleertjes brengen. Ze was heel enthousiast en vond het prachtig dat er een deken van werd gemaakt. Haar moeder koos voor een zandkleurige rand, om de motiefjes en kleurtjes van de kleding de hoofdrol te geven, en dat geeft een prachtig resultaat. Natuurlijk kwam de nieuwe kleine eigenaresse ook weer mee om de quilt op te halen, en ze was er erg blij mee. En daar wordt ik dan ook weer blij van, van zo'n spontane reactie. hier kun je nog wat meer foto's bekijken van deze quilt.
Ze kwam ze zelf brengen vanuit Den Haag, tassen vol kleding van haar moeder, en ik mocht er een grote quilt van maken. Graag met foto's erin verwerkt, en zelfs een blokje met haar naam, nog handgeschreven door haar moeder. Op de foto's, maar ook in de kleding, was de liefde voor Parijs duidelijk terug te zien en ook de vrolijke kleuren van de kleding vielen meteen op. De keuze voor een fuchsia kleurige rand en achterkant was dan ook een logische keuze en mooi passend bij de quilt. Inmiddels is de quilt al weer een tijdje in Den Haag, en zal ze denk ik voor veel mooie en warme herinneringen zorgen en hopelijk af en toe een glimlach op het gezicht toveren. Meer foto's zien? Die staan hier.
Van dezelfde kleding die voor de quilt uit het vorige blog gebruikt werd, mochten ook nog drie kussen gemaakt worden voor de kleindochters en kleinzoon. In alle kussens zit zowel kleding van hun oma als hun opa verwerkt. Het Dutch Patches label dat ik altijd in de zijkant van het kussen stik, werd voor één keertje vervangen door een label van leer uit de jas van opa. De kussens voor de meiden kregen een lieve uitstraling, het kussen voor de zoon mocht wat stoerder. Drie heel persoonlijk kussens vol herinneringen en herkenning. Wil je nog wat foto's zien? Die vind je hier.
Al jaren bewaarde ze enkele kledingstukken van haar moeder en van haar vader, wegdoen, dat kon gewoon niet. Totdat ze Dutch Patches langs zag komen, en toe wist ze het, dát wilde ze, een warme deken ervan laten maken. Het was toch nog best lastig om de kleding uit handen te geven, nu waren ze weg van hun veilige plekje in huis. Maar ze vertrouwde het me toe, en ik maakte er een mooie en warme deken van. Deze quilt werd gemaakt van wat grotere vierkanten, voor een rustige uitstraling. Voor de achterkant en het biesje kozen we een taupe kleur, die heel goed bij de kledingstukken past, en ook mooi staat in haar interieur, zodat de deken dagelijks kan schitteren. Hoe mooi is dat, haar moeder en vader samen herenigd in een deken. Als je hier klikt kun je nog wat meer foto's bekijken.
