Wie had het al geraden? Om deze quilt te maken kreeg ik een hele stapel met concert-shirts van, jawel, Lady Gaga. Heerlijk om weer eens een shirt quilt te maken. De muziek van Lady Gaga kan ik ook zeker wel waarderen, en dan "A Star is born" natuurlijk, heerlijke muziekfilm. Met plezier heb ik aan deze quilt gewerkt, heel leuk om een een stapel shirts die in een donker hoekje van een kast lagen te verstoffen weer een hoofdrol in the spotlight te geven. Rah rah Roma Gaga... Nog wat meer foto's? Dan kijk je hier en dan zie je ook meteen hoe tof die banner aan de achterkant van de quilt verwerkt is.
Mijn oma woonde bij ons gezin in, zoals dat vroeger wel vaker gebeurde. In de woonkamer stond haar eigen fauteuil, de Präös, waar ze een groot deel van de dag in zat te handwerken, televisie te kijken of te slapen. Aan de leuning hing haar handwerktas, met daarin haar werkje, en bovenuit die tas kringelde langzaam de draad van de knot garen naar de haaknaald toe. Soms werkte ze met meerdere knotten garen in verschillende kleuren en regelmatig raakten de draden dan in de knoop en die moest ik dan weer uit de knoop halen. Oma maakte pannenlappen, tafellakens, tassen voor de Welfare, maar bovenal, althans in mijn herinnering, haakte ze beddenspreien. Crèmekleurige, grote beddenspreien. Heel wat familieleden zullen nog wel in het bezig zijn van zo'n sprei. Oma is er al bijna 35 jaar niet meer, maar haar sprei was wel nog steeds bij mij in huis. Maar wel een beetje zielig in een tas in een kast weggestopt, want eigenlijk wist ik ook niet waar ik de sprei zou kunnen gebruiken. Maar sinds kort heeft ze weer een hoofdrol gekregen, en ligt ze te shinen in onze logeerkamer, naast een quilt natuurlijk. En ze heeft een make-over gehad, ze is niet meer crèmekleurig, maar indigoblauw en daardoor weer helemaal hip. Het was natuurlijk wel even spannend, zou het wel goed gaan? Zou ik de sprei niet verknoeien, en zou ze niet helemaal gevlekt uit de wasmachine komen? Maar nee, het resultaat mag er zijn, ze ziet er heel goed uit voor haar leeftijd, en het garen heeft ook zijn kwaliteit bewezen. De sprei is weer helemaal klaar om nog een generatie mee te gaan.
Elk jaar komt er een nieuwe au pair in hun gezin, en elk jaar moet er ook weer afscheid genomen worden. Al 9 keer mocht ik een herinneringskussen maken met foto's en patchwork in Hollandse stofjes als herinnering aan de mooie tijd samen in Nederland. Zo leuk dit! In de loop van de jaren zag ik op de foto's de meisjes van baby veranderen in jonge dametjes.
Hun moeder had heel veel kleding, en hield van vrolijke kleuren en motieven. In alle drie de quilts die ik voor hun maakte zitten dezelfde kledingstukken verwerkt, maar voor alle drie is het patchwork net even anders. Ook de kleur van rand en achterkant is voor alle drie anders en hierdoor heeft elke quilt een eigen uitstraling gekregen. Ze kozen voor donkergrijs, taupe en antraciet. Ik maakte ook nog een grote kussenhoes met dezelfde vierkantjes van 70x70 cm, deze kreeg een taupekleurige achterkant. In het volgende blog krijgt het kussen nog even alle aandacht. De zussen zijn heel blij met hun warme dekens vol tastbare herinneringen aan hun moeder. Wil je nog wat meer foto's zien, die vind je hier.
