Ze stuurde me een doos vol met kleertjes van haar twee zoontjes om er een quilt vol herinneringen van te maken. In de doos vond ik een gezellige mix van kleurtjes, dino's, vrachtwagens, dieren, Disney, Nijntje, streepjes en printjes. Ik ging ermee aan de slag en al snel ging de quilt op de post. Hoe leuk is het dan om een foto te krijgen van de twee vrolijke jongens die vol bewondering met hun quilt op de bank zitten. En dan ook nog een prachtig compliment in "klanten vertellen". Trots ben ik altijd op mijn werk, maar op zulke momenten nog net een beetje meer. Wil je meer foto's bekijken, dan vind je die hier.
Deze quilt ligt bij ons in de woonkamer en wordt vaak gebruikt, zeker nu het kouder wordt, maar ook op een lange zomeravond gaat ze vaak mee naar buiten. Het is een heerlijk zachte en soepele quilt. Negen jaar geleden maakte ik haar, en ze is al talloze keren in de was geweest. Maar we hebben wel wat tijd nodig gehad om naar elkaar toe te groeien, deze quilt en ik. In het begin was ik niet helemaal tevreden met het eindresultaat, ik had er namelijk een fout in gemaakt, die pas ontdekt werd toen de quilt al bijna helemaal doorgestikt was. Ja, wat doe je dan, alles loshalen was geen optie, dus maar gewoon afmaken en jezelf en anderen vertellen dat de fout er gewoon bij hoort. Maar toch, telkens als ik er naar keek waren het vooral de verwisselde blokken die me opvielen. En nu, jaren later, hoort de quilt bij ons leven, is de "fout" niet meer dan één van de sterren in de winterse quilt, en ben ik blij dat ik haar jaren geleden gewoon afgemaakt heb. Een heerlijke warme deken, met onze eigen verhalen. Wie ziet de "fout"?
