Het jaar is bijna voorbij, de huiskamer stil en donker, alleen de
lampjes in de kerstboom zijn aan. Een warme kop thee, en even de tijd om stil te
staan bij het jaar wat alweer rap over zal gaan naar het volgende. Beetje weemoedig, nu de middelste zoon afgelopen weekend is
verhuisd naar zijn eigen nieuwe huis. We gingen klussen, poetsen, spullen sjouwen, rondjes Ikea doen, de boedelbak volladen, en
ineens is het zover, blijft hij daar slapen en is zijn kamer hier alleen nog maar een
lege kast, bureau en bed. Het moment dat ie de sleutel zou krijgen lag al lang
in het vooruitzicht, maar leek steeds nog ver weg. En nu woont hij daar, op de zesde verdieping met prachtig uitzicht over de stad. Zijn huis ingericht met allemaal leuke spulletjes, het wordt al echt een thuis. Wat zijn we trots en blij, en wat missen we hem. Maar gelukkig mogen we vanaf de zijlijn mee blijven kijken en ook af en toe meedoen en komt hij, net als zijn oudste broer graag nog weer af en toe "thuis", bij ons.